"BALANCE" μια animation τανία μικρού μήκους του Christoph Lauenstein και του Wolfgang Lauenstein
Τι να τον κάνει κατάμονο τον εαυτό του...
Ο άνθρωπος υπάρχει μόνο εξαιτίας των άλλων ανθρώπων. Μπορεί να επιβιώσει μόνο με τους άλλους ανθρώπους και να δημιουργήσει μόνο για τους άλλους ανθρώπους. Τον εαυτό μας και τον κόσμο μπορούμε να τον γνωρίσουμε μόνο μεσα απο τους άλλους ανθρώπους. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να υπάρξει μόνος . Ίσως να έχει περισσότερη ανάγκη τους όμοιους του για να επιβιώσει παρα κάθε άλλο ζώο.
Τι σκατά κουβαλάει μέσα του αυτό το δίποδο που να τον κάνει να διώχνει αυτό που του εγγυάται ζωή, που τον παροτρύνει να ξεπαστρέψει ακόμα και το είδος του αμα σταθεί μπροστά του;
Η φιλοδοξία είναι μια απο τις κινητήριες δυνάμεις στον άνθρωπο, αλλά μόνο οριακά μπορεί να τον εξυπηρετήσει γιατί απο την φύση της, τον οδηγεί σε σύγκρουση με τους συνανθρώπους του.Ο φιλόδοξος αφού φερμάρει την δόξα, μπορεί εύκολα να χάσει τις ισοροπίες που του υπαγορεύει το σύμπαν, για να την αποκτήσει.
Η Ματαιοδοξία είναι η αδυναμία της εκπτώσεως του εγώ, η αδυναμία να διακρίνεις μεταξύ εγώ και εαυτού. Ο ματαιόδοξος δεν μπορρεί να δει τον εαυτό του για να τον κρίνει. Αδυνατεί να αντιληφθεί το ποιός είναι και την προέκταση των πράξεων του.
Η Κτητικότητα, ενα γλυκό αίσθημα που ανακουφίζει την ανασφάλεια του εαυτού μας, για την ουσία του, για το ποιός δηλαδή πραγματικά είναι. Ένα αίσθημα που εύκολα μπορεί να αντικαταστήσει το «είναι» με το «έχειν» και τότε, τα αντικείμενα γίνονται είδωλα, τα άψυχα αποκτούν ουσία και οι άνθρωποι θεοποιούνται.
Αφηρημένα ο άνθρωπος παραγκωνίζει τον άνθρωπο και επικύνδινα οδηγείται προς το αδιέξοδο. Δίνοντας υπόσταση στην παρανόηση του για τον κόσμο επιστρατεύει μόνο τα λανθάνοντα ένστικτα και τα χρησιμοποιεί για να σκεδάνει το κενό της ύπαρξης του καταστρέφοντας όμως και ότι τον περιβάλλει.
-Φιλοδοξία: η ματαιοδοξία με την καλή έννοια. Αλλοίμονο αν δεν υπήρχαν οι φιλόδοξοι. Δεν θα είχαμε πάει στο φεγγάρι, δεν θα κέρδιζε η γυναίκα την αναγνώρισή της, δεν θα είχαμε blogs -δεν θα γύριζε η Τζούλια την τσόντα-. Ματαιο/φιλο-δοξία κάνουν τη γη να γυρίζει είτε με θετική φορά είτε με αρνητική.
-Η κτητικότητα πολύ γλυκιά. Συνώνυμη της ελευθερίας, ταυτόσημη με το παιχνίδι εναλλαγής ρόλων μεταξύ «κτήματος» και «κτήτορα».
-Το πιο όμορφο τετράποδο φοράει παρωπίδες γιατί τρομάζει με όσα βλέπει γύρω του. Το δίποδο, διαφέρει από αυτό μόνο αν μπορεί να συνεχίζει την πορεία του πλάι στο καινούργιο, το διαφορετικό και το ανόμοιο...
Ένας δάσκαλος μου, μου είπε κάποτε ότι τα πάθη των ανθρώπων όπως περιγράφονται στις αρχαίες ελληνικές τραγωδίες και στα ομηρικά έπη δεν εχουν αλλάξει ούτε στο ελάχιστο σήμερα. Μάλιστα κάποια απο αυτά έχουν γίνει και χειρότερα. Για ποια ανθρώπινη προοδο μιλούμε, για ποιά εξέλιξη; Ο άνθρωπος σ'αυτόν τον τομέα μένει στάσιμος εδώ και χιλιάδες χρόνια. Ο κάθε ένας απο εμάς κρύβει ένα μικρό Αγαμέμνονα μέσα του, έτοιμο να διεξάγει τον δικό του τρωικό πόλεμο για να εξασφαλίσει εξουσια και κύρος. Ένα Οδυσσέα και μια Πηνελόπη που επαναλαμβάνουν μια μικροαστική εικόνα του ζευγαριού για αιώνες. Ένα Σίσυφο που οφείλει να ανεβάζει μάταια την πέτρα που αναπόφευκτα θα ξανακατρακυλίσει.
2 σχόλια:
-Φιλοδοξία: η ματαιοδοξία με την καλή έννοια. Αλλοίμονο αν δεν υπήρχαν οι φιλόδοξοι. Δεν θα είχαμε πάει στο φεγγάρι, δεν θα κέρδιζε η γυναίκα την αναγνώρισή της, δεν θα είχαμε blogs -δεν θα γύριζε η Τζούλια την τσόντα-. Ματαιο/φιλο-δοξία κάνουν τη γη να γυρίζει είτε με θετική φορά είτε με αρνητική.
-Η κτητικότητα πολύ γλυκιά. Συνώνυμη της ελευθερίας, ταυτόσημη με το παιχνίδι εναλλαγής ρόλων μεταξύ «κτήματος» και «κτήτορα».
-Το πιο όμορφο τετράποδο φοράει παρωπίδες γιατί τρομάζει με όσα βλέπει γύρω του. Το δίποδο, διαφέρει από αυτό μόνο αν μπορεί να συνεχίζει την πορεία του πλάι στο καινούργιο, το διαφορετικό και το ανόμοιο...
Ένας δάσκαλος μου, μου είπε κάποτε ότι τα πάθη των ανθρώπων όπως περιγράφονται στις αρχαίες ελληνικές τραγωδίες και στα ομηρικά έπη δεν εχουν αλλάξει ούτε στο ελάχιστο σήμερα. Μάλιστα κάποια απο αυτά έχουν γίνει και χειρότερα.
Για ποια ανθρώπινη προοδο μιλούμε, για ποιά εξέλιξη; Ο άνθρωπος σ'αυτόν τον τομέα μένει στάσιμος εδώ και χιλιάδες χρόνια.
Ο κάθε ένας απο εμάς κρύβει ένα μικρό Αγαμέμνονα μέσα του, έτοιμο να διεξάγει τον δικό του τρωικό πόλεμο για να εξασφαλίσει εξουσια και κύρος.
Ένα Οδυσσέα και μια Πηνελόπη που επαναλαμβάνουν μια μικροαστική εικόνα του ζευγαριού για αιώνες.
Ένα Σίσυφο που οφείλει να ανεβάζει μάταια την πέτρα που αναπόφευκτα θα ξανακατρακυλίσει.
Δημοσίευση σχολίου