Ορεστειάδα-5

Στον Ορέστη άρεσε πολύ το αεροδρόμιο, θεωρούσε ότι ήταν ένας χώρος που μπερδεύονταν με τον πιο ουσιαστικό τρόπο η Αρχή και το Tέλος, έτσι δηλαδή όπως αντιλαμβανόταν το ανθρώπινο μυαλό, την Αρχή και το Τέλος.
Ήξερε πολύ καλά πως στην πραγματικότητα δεν υπάρχει ούτε αρχή ούτε τέλος παρά μόνο μια ευθεία, μακρινή και αδιάκοπη γραμμή που σε κάποια σημεία της γίνεται λίγο πιο έντονη και σε άλλα άχρωμη και αμυδρή.
Σ' αυτή την περίοδο της ζωής του, παρόλα τα περίεργα που του συνέβαιναν ένοιωθε ότι ήταν μια πολύχρωμη και όλο δυναμική περίοδος που θα τον έπαιρνε παρακάτω.

Μπήκε στο αεροπλάνο, η θέση του ήταν δίπλα από ένα παράθυρο. Του άρεσε να ταξιδεύει δίπλα από παράθυρο, γιατί εκεί δεν σε ενοχλεί κανένας ενοχλητικός επιβάτης που γουστάρει να κατουράει σε ύψος τεσσάρων χιλιάδων μέτρων.
"Αλλά ας μην είμαι τόσο απαισιόδοξος" σκέφτηκε. "Μπορεί να κάτσει κάτι πολύ ενδιαφέρον δίπλα μου.. Κανένας διάσημος, καμιά μοντέλα.." Τις σκέψεις του τις διέκοψε μια ενοχλητική ανδρική φωνή με γυναικεία χροιά "Γιάννης Γεωργιάδης."
Γύρισε και είδε ένα νεογιάπη με κουστούμι να στέκεται από πάνω του και να επαναλαμβάνει δίνοντας το χέρι του στον Ορέστη "Γιάννης Γεωργιάδης, διευθυντής τμήματος μάρκετινγκ στην εταιρία Show Biz".
Ο Ορέστης ξεροκατάπιε, δεν πίστευε στα μάτια του, θα πετούσε τέσσερις ώρες μαζί με ένα ανέραστο καπιταλόσκυλο.
Του έδωσε δειλά το χέρι του και είπε ένα ξερό "Ορέστης". Αμέσως πήρε το περιοδικό που είχε στο πίσω μέρος του καθίσματος που βρισκόταν μπροστά του, για να δείξει στον κουστουμοφόρο συνεπιβάτη του, ότι δεν είχε όρεξη για κουβέντα.
"Πρώτη φορά πας Βρυξέλλες", προσπάθησε ο Γιάννης να του αποσπάσει την προσοχή από το περιοδικό
"Ναι" απάντησε αυστηρά ο Ορέστης.
"Αλήθεια;" συνέχισε ο ενοχλητικός συνεπιβάτης "εγώ πηγαινοέρχομαι μπορεί και μια φορά τον μήνα. Και γιατί πας; Για διακοπές ή για επαγγελματικούς λόγους."
"Για διακοπές" απάντησε ξανά μονολεκτικά ο Ορέστης.
"Εγώ δουλεύω εδώ και τρία χρόνια στις Βρυξέλλες, αν θες καμιά συμβουλή για οτιδήποτε, μπορείς να με ρωτήσεις. Είμαι διευθυντής στο τμήμα μάρκετινγκ της διαφημιστικής εταιρίας "Show biz" και αναλαμβάνουμε δουλειές για όλη την Ευρώπη, ακόμα και από Αμερική μας στέλνουν κάποια πρότζεκτ. Για να καταλάβεις τις διαφημίσεις των Mcdonalds και της Coca-cola στην Ευρώπη εμείς τα έχουμε αναλάβει." είπε μεγαλόφωνα με μια υποβόσκουσα περηφάνια ο Γιάννης.

Ο Ορέστης δεν απάντησε αρκέστηκε στο να κουνήσει θετικά το κεφάλι.
Το αεροπλάνο ξεκίνησε τις μηχανές και οι ελπίδες του Ορέστη ότι ένας τρίτος επιβάτης θα έρθει να καθίσει δίπλα στον Γιάννη έτσι που να απασχολείται μ'αυτον και να βρει την ησυχία του, εξανεμίστηκαν με τους έλικες του αεροπλάνου που ξεκίνησαν να στριφογυρίζουν.

Τύπους σαν τον Γιάννη που πιστεύουν ότι κρατούν το Θεό από τα αρχίδια πρέπει να τους τσαλακώνεις τον εγωισμό, " σκέφτηκε ο Ορέστη και είπε να πάρει την συζήτηση στα χέρια του
"Δεν μου λες γιατί πηγαινοέρχεσαι Βρυξέλλες -Ελλάδα; Μουνί θα είναι σίγουρα ο λόγος."
Ξαφνιασμένος ο γιάπη από την λέξη που χρησιμοποίησε  ο θρασύς συνομιλητής του, του απάντησε κάπως αμήχανα "εδώ στην Ελλάδα έχω κάτι πολύ ενδιαφέρον, είναι η Μαρία".
"Πόσο καιρό βγαίνετε μαζί;"
"Δύο χρόνια".
"Είσαι ερωτευμένος;" ήρθε άλλη μία ξαφνική ερώτηση για τον Γιαννάκη.
"Μα φυσικά άμα δεν ήμουν θα πηγαινοερχόμουν Ελλάδα-Βρυξέλλες."
"Καλά, τι έρωτας είναι αυτός που αρκείται στο να βλέπει τον άλλο μια φορά τον μήνα. Αυτός είναι ο ορισμός του συμβιβασμού άρα όχι έρωτας. Ο έρωτας αγαπητέ μου φίλε είναι η απόλυτη παράδοση χωρίς καμιά επιφύλαξη. Αν ήσασταν πραγματικά ερωτευμένοι θα ήσασταν στον ίδιο χώρο".
"Κοίτα δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα," έκανε να δικαιολογηθεί ο Γιάννης. "Έχουμε και οι δύο καλές δουλειές και δεν μπορούμε να τις παραστήσουμε.
"Και πόσο θα πάει αυτό, δεν μου λες; Για πόσο ακόμα θα θυσιάζει την ζωή σου για την δουλειά;" Είπε ο Ορέστης με ένα ύφος λες και νοιαζόταν πραγματικά για την προσωπική ζωή του συνταξιδιώτη του.
"Είπαμε πως αν είμαστε μαζί για άλλο ένα χρόνο θα παντρευτούμε.

"Είσαι σίγουρος για τον γάμο; Θέλεις δηλαδή να ζήσεις την υπόλοιπη σου ζωή μ' αυτή την γυναίκα"
συνέχισε αδιάκριτα ο Ορέστης
"Φυσικά"
"Καλά δεν νομίζεις ότι θα σου λείψει η εργένικη ζωή"
"Φιλαράκι μου, άμα ζήσεις πολλά στην ζωή σου σαν εργένης, τότε χορτάτος δέχεσαι να ζήσεις την υπόλοιπη σου ζωή με μια γυναίκα", είπε με μια αηδιαστική σιγουριά ο Γιάννης το καπιταλόσκυλο.

Και τότε ο Ορέστης θέλοντας να σοκάρει και άλλο τον σίγουρο Γιάννη ρώτησε: "Παρτούζα έκανες όσο ήσουν εργένης;"
Ο Γιάννης απάντησε με ένα αμήχανο, χαμηλόφωνο "όχι".
"Ε καλά πως έζησες τότε σαν εργένης άμα δεν έκανες παρτούζα." συνέχισε ο ενοχλητικός πλέον Ορέστης.
"Μα εγώ ποτέ δεν ήθελα να κάνω κάτι τέτοιο."
"'Ασε μας ρε Γιαννάκη που δεν ήθελες να ζουλίσεις τέσσερά βυζιά αντί δύο και να γλείψεις δύο μουνιά αντί ένα".
Ο Γιάννης έμεινε σιωπηλός
"Ο Ορέστης όμως προσβεβλημένος από γλωσσοδιάροια" συνέχισε "Πιστεύεις στην μοίρα;"
"Ναι" απάντησε μονολεκτικά ο Γιάννης αυτή την φορά αφού ένοιωθε ότι κάθισε με ένα έκφυλο νεαρό.
"Ε τότε αδερφέ δεν έχεις παρα να σκεφτείς ότι δεν είναι τυχαία η συνάντηση μας σ'αυτο το αεροπλάνο.. Ίσως να είναι θείο σημάδι για να σκεφτείς κάποια πράγματα."

Ο Γιάννης δεν ήθελε να συνεχίσει αυτού του επιπέδου την συζήτηση έτσι έμεινε σιωπηλός.
Ο Ορέστης ικανοποιημένος μ' αυτό που κατάφερε, γύρισε προς το παράθυρο και περιεργαζόταν τα σύννεφα μέχρι που τον πήρε ο ύπνος.

Όταν ξύπνησε το αεροπλάνο τους είχε ήδη προσγειωθεί στις Βρυξέλλες. Σχεδόν όλοι οι επιβάτες ήταν όρθιοι και μάζευαν τα πράγματα τους από τα ντουλαπάκια πάνω από τις θέσεις τους, το ίδιο και ο Γιάννης ο οποίος μόλις πρόσεξε ότι ο Ορέστης ήταν ξύπνιος, του είπε:
"Χάρηκα Ορέστη για την γνωριμία! Αυτός είναι ο αριθμός μου και του έδωσε την κάρτα του. Κάνε μου μια αναπάντητη να έχω και εγώ τον δικό σου για να πάμε για κανένα καφέ όσο καιρό θα είσαι εδώ."
Ξαφνιασμένος ο Ορέστης σχημάτισε τον αριθμό του Γιάννη και τον κάλεσε.
Μάζεψε τα πράγματα του, βγήκε από το αεροπλάνο, πήρε το λεωφορείο για το κέντρο της πόλης όπου ήταν και το φτηνό ξενοδοχείο που έκλεισε από το ίντερνετ. Άφησε τα πράγματα του στο ξενοδοχείο και βγήκε στην πόλη. Βρισκόταν εκεί για κάποιο λόγο και έπρεπε να τον ανακαλύψει. Γιατί Βρυξέλλες και όχι οποιαδήποτε άλλη πόλη της Ευρώπης;
"Το καλό που του θέλω του εαυτού μου να έχει κάποιο καλό λόγο που με έφερε εδώ." σκέφτηκε και μπήκε στο πρώτο μπαρ που συνάντησε. Έκατσε στο μπαρ παρήγγειλε μια βελγική μπύρα και πριν προλάβει η γκαρσόνα να του την φέρει χτύπησε  το τηλέφωνο του. Κοίταξε την οθόνη και ήταν ένας Βελγικός αριθμός.
"Παρακαλώ" είπε δειλά στο τηλέφωνο"
"Ελα Ορέστη, Γιάννης Γεωργιάδης εδώ, Άφησε ότι και αν κάνεις και έλα στην Γκραντ πλας, δεν είναι δύσκολο να την βρεις είναι στο κέντρο της πόλης."
"Τι έγινε ρε Γιάννη; Γιατί να έρθω εκεί, τρέχει κάτι;"
"Φιλαράκι έλα που σου λέω και δεν θα το μετανιώσεις. Είμαι με δύο Τζαμαικανές που ψάχνουν δύο άντρες για όργιο. Έλα σου λέω!

(συνεχίζεται)

Η φωτογραφία ανήκει στο http://noizinlullabies.blogspot.com/