Κυριακή 30 Μαΐου 2010

Αυτοί

Έχουν μάθει όλοι τους να κλείνουν τα ματιά,
όταν ο βασιλιάς καίγεται πίσω απ’τα βουνά,
όταν κολυμπάει στην θάλασσα και βουλιάζει στην άβυσσο της.
Έχουν μάθει όλοι τους να μην αφήνονται: όταν γίνεται προσιτός ο θεός,
να περιφρονούν τον δορυφόρο που συμβολίζει το σύμπαν,
και όταν η φύση προσπαθεί να τους προσεγγίσει να κρύβονται σε ανήλιακα σκοτεινά σπήλαια.
Έχουν μάθει να αγγίζονται μα να μην αγγίζουν,
Σκεδάζοντας την ουσία και χωνεύοντας κάτω απ'την σάρκα τους ατόφια την ενέργεια.
Έχουν χιμήξει,
ξεσκίζοντας το δοσμένο και αφηρημένα παραγκωνίζοντας τον άνθρωπο,
επιστρατεύσαν τα ένστικτα,
δίνοντας υπόσταση στην -θρασύτατη- ανθρώπινη παρανόηση για την φύση.

Σάββατο 22 Μαΐου 2010


Έχοντας περάσει το κατώφλι του εικοστού πρώτου αιώνα, η παρούσα στιγμή συστήνει τον δικό μας καιρό ως μια κρίσιμη περίοδο μετάβασης από την μεταμοντέρνα κατάσταση του ύστερου καπιταλισμού σε μια άλλη που θα μετατρέψει το μετα-το-μοντέρνο σε προ-.
Προ τίνος πράγματος είναι άγνωστο προς το παρόν. Το μόνο βέβαιο είναι ότι η τροπή που θα πάρουν τα πράγματα στον πλανήτη και η κατάσταση που θα διαμορφωθεί εξαρτώνται όχι μόνο από όσα κάνουμε αλλά και από όσα είμαστε διατεθειμένοι να σκεφθούμε ή να αποφύγουμε προκειμένου να οδηγηθούμε προς την μια ή την άλλη κατεύθυνση.

Μ' αυτή την έννοια, το ερώτημα πως είναι δυνατός ένας καλύτερος κόσμος από αυτόν μέσα στον οποίο ζούμε δεν είναι άκαιρο, ούτε καινούργιο, έχει ξανατεθεί και σε προηγούμενες περιόδους μετάβασης, όπου ισχύοντα κοινωνικο-οικονομικο-πολιτικά συστήματα, δέσμια της ιστορικότητας τους, ύστερα από κάποια μακρά διάρκεια, φτάνουν κάποια στιγμή στο όριο της αντοχής και της νομιμότητας τους... Η θεωρητική εξέταση του ερωτήματος, ενέχει και την απάντηση με τον ίδιο τρόπο που η κατάστρωση ενός προβλήματος δρομολογεί την λύση του.

Αλεξάνδρα Δεληγιώργη

Τετάρτη 19 Μαΐου 2010

Δρω άρα υπάρχω

"Ο κόσμος αλλάζει.. Μη σπαταλάς την ζωή σου προσπαθώντας να αντιστρέψεις το ρεύμα της ιστορίας. Η ιστορία γέννησε την Ρώμη και η ιστορία την έθαψε κάποια μέρα. Αυτό που σου μένει να κάνεις είναι να επιδιώξεις μια ζωή βιωμένη στην πληρότητα της." Τομ Ρομπινς

Μήπως πρέπει να διακρίνουμε την δράση από την αντίδραση; Μήπως αυτοί που δρουν είναι και αυτοί που δημιουργούν τον κόσμο, ενώ αυτοί που αντιδρούν δεν πετυχαίνουν παρα να κρατήσουν κάποιες σημειώσεις στα περιθώρια των σελίδων της ζωής; Αντιδρώντας μήπως ακολουθούμε τα πεπραγμένα ενώ δρώντας δημιουργούμε αυτά που πρόκειται να συμβούν;

Η Αντίδραση, ευεργετική όπου υπάρχει, ατίθαση και όλο χάρη έχει ένα μεγάλο κουσούρι που καθορίζει τον χαρακτήρα της, πάντα ακολουθεί τις εξελίξεις, πάντα έρχεται να συγκρουστεί με τα τετελεσμένα και να προσπαθήσει να τα αλλάξει. Η Αντίδραση ανταποκρίνεται σε ερεθίσματα του περιβάλλοντος της. Αυτή η μικρή αδελφή της Δράσης μας ξεγελά με την επαναστατική της συμπεριφορά έτσι που να νομίζουμε ότι δρούμε αμα την επιλέγουμε.

Αντίθετα η Δράση είναι μια δημιουργική δύναμη που πηγάζει από την ελευθερία του ανθρώπου να χαράξει την δική του πορεία σύμφωνα με τα δικά του δεδομένα. Έχει την δυνατότητα να καθορίσει το περιβάλλον της. Ως πρεσβύτερη η Δράση από την Αντίδραση έχει το προνόμιο να πρωτοτυπήσει και να γεννήσει το καινούργιο. Είναι σε θέση να διαμορφώσει κάτι διαφορετικό, ένα προϊόν ενός ελεύθερου ανθρώπινου στοχασμού.

Οι άνθρωποι που καταφέρνουν να ζήσουν με πληρότητα είναι και αυτοί που τελικά επιλέγουν την Δράση. Αυτοί που τα όρια της δράσης τους δεν τελειώνουν παρά εκεί που σταματά η σκέψη τους. Αυτοί που δεν σπαταλούν την ζωή τους αντιδρώντας στην γέννηση της Ρώμης αλλά δρουν για να δημιουργήσουν την Νέα Ρώμη.

Τετάρτη 5 Μαΐου 2010


"Τα χρήματα δεν κάνουν τον κόσμο να γυρίζει αλλά σίγουρα τον κάνουν πιο επίπεδο, πιο άχρωμο.
Σήμερα που ο κόσμος αλλάζει και μπαίνουν νέες προτεραιότητες στο τραπέζι, το στοίχημα είναι να γίνουμε πιο πλούσιοι με λιγότερα χρήματα.
Ώρα να κόψουμε ταχύτητα και να κοιτάξουμε μέσα μας. Να δούμε γύρω μας τους κύκλους της ζωής. Πρέπει να μάθουμε να διαχειριζόμαστε τον χρόνο μας ποιοτικά.
Ισως έιναι ώρα να βάλουμε στην άκρη τα ρολόγια μας και να ακολουθήσουμε τον εσωτερικό μας ρυθμό, να αφήσουμε στη ντουλάπα την αστική μας πανοπλία και να γίνουμε πιο ρευστοί."

Moses Pendleton (Momix)