Η κουράδα του Μικροαστού (3)

"Παρακαλώ"
"Ναι Μήτσο, τι κάνεις η Άννα είμαι" ακούστηκε μια λαχανιασμένη φωνή από το ακουστικό,  "σε παίρνω μήπως και ξέρεις τίποτα για τον Ορέστη, πάνε τώρα δυο μέρες που τον ψάχνω.."
"Ναι.. τυχαίνει να είμαι μαζί του αυτή την στιγμή, θες να του μιλήσεις;"
"Αχ, ναι μωρέ αν γίνεται να του μιλήσω λίγο."
Πήρε το τηλέφωνο ο Ορέστης σχεδόν τρομαγμένος.
"Ναι."
"Έλα Ορέστη τι γίνεται;"
Καλά είμαι εσύ;"
"Κοίτα σε ψάχνω εδώ και δύο μέρες αλλά έχεις κλειστό το κινητό σου. Ήθελα να σε ρωτήσω μπας και άφησα το αντίγραφο του πτυχίου μου στο σπίτι σου.. Έψαξα παντού και δεν μπόρεσα να το βρω πουθενά. Άμα βρεις χρόνο να ψάξεις και εσύ στο σπίτι σου."
"Μόνο γι' αυτό με θέλεις..;"
"Γιατί άλλο; Με θες εσύ για κάτι;" ρώτησε αμέσως η Άννα.
"Όχι καλέ τι να σε θέλω.." απάντησε αμήχανα ο Ορέστης
"Ρώτησε την ρε ηλίθιε!" είπε ψιθυριστά αλλά με ένταση ο Μήτσος που ήταν δίπλα του.
Και ο Ορέστης βλέποντας τον φίλο του να χτυπιέται μπροστά του θέλοντας να τον βγάλει από την αμηχανία πρόσθεσε: "Θα πάμε για καφέ με τον Μήτσο στου Γιάννη.. έλα να σε δούμε."
"Καλά θα περάσω για λίγο.."
"Έγινε, τα λέμε εκεί." είπε Ορέστης και έκλεισε το τηλέφωνο
"Γιατί δεν την ρώτησες για χθες βράδυ;" φώναξε ο Μήτσος μόλις έκλεισε το τηλέφωνο.
"Δεν μπορούσα απ' το τηλέφωνο, θα την ρωτήσω στον καφέ.  Έλα ξεκινάμε γιατί χρειάζομαι επειγόντως καφεΐνη."

Στου Γιάννη
"Ρε Γιάννη θυμάσαι να έκανα τίποτα περίεργα την πέμπτη που ήρθα εδώ"
"Όχι ρε αδερφέ τίποτα το ιδιαίτερο." είπε ο καφετζής με την σιγουριά ενός αστροφυσικού που μιλάει για την σελήνη.
"Είπα τίποτα περίεργα, σκέψου λίγο" επέμεινε ο Ορέστης.
'Τις συνηθισμένες μαλακίες τσαμπούναγες για τον ελεύθερο έρωτα και τη σεξουαλική απελευθέρωση."
"Μόνο αυτά; Δεν είπα κάτι ενδιαφέρον;"
"Α και ότι πάει ένας μήνας από την τελευταία φορά που έχει να πηδήξεις. Γιατί ρωτάς όμως, έγινε κάτι."
"Παρτούζες έγιναν" πετάχτηκε ο Μήτσος όπως τον Φάντη μπαστούνι.
Τι έγινε;" ξαναρώτησε ο Γιάννης ενθουσιασμένος.
"Μην ακούς τον Μήτσο μαλακίες λέει, μια μίνι αμνησία έπαθα και προσπαθώ να ανακαλύψω τι έκανα αυτές τις δύο μέρες."
Όπως και να έχει φερε μου ένα μέτριο με λίγο γάλα μέχρι να έρθω από την τουαλέτα."είπε ο Ορέστης και έφυγε κατευθείαν για την τουαλέτα με ένα πόνο στην κοιλιά και μια περίεργη αναγούλα."
Πήγε στην τουαλέτα έκατσε στο καθίκι και έχεσε. Αμέσως του πέρασε ο κοιλόπονος. Σηκώθηκε, σκουπίστηκε και κοίταξε την λεκάνη να δει την κουράδα που με το που την έχεσε ξαλάφρωσε. Αυτό που είδε τον σόκαρε,  έχεσε μια κιτρινωπή μακρυά κουράδα που στην μέση της ξεχώριζαν τρία ανέγγιχτα κεράσια με το τσαμπί τους. Έχεσε μια κουράδα κιτρινωπή με τρία κεράσια στην μέση της. Τα κεράσια φαίνονταν φρέσκα και δροσερά και τελείως ανέπαφα απ' το πεπτικό σύστημα του οργανισμού του.
Τρομαγμένος ο Ορέστης βγήκε τρέχοντας από την τουαλέτα να βρει τον Μήτσο. Στο μεταξύ είχε έρθει και η Άννα και μόλις εμφανίστηκε ο Ορέστης τον ρώτησε: "Τι έγινε ρε Ορέστη ξεκίνησες τις παρτούζες;"
Ο Ορέστης γύρισε φανερά ενοχλημένος στον Μήτσο
"Της το είπες;"
"Για να μάθουμε τι συμβαίνει ρε φίλε."
"Αγοράκι μου" συνέχισε η Άννα αν δεν παράτήσεις τις τσόντες θα σαλέψεις."
"Παιδιά" τους διέκοψε ο Ορέστης, "νομίζω ότι έγινε κάτι σοβαρό αυτές τις μέρες δεν είναι όλα όνειρο.. πρέπει να δείτε τι έχεσα."
"Άσε μας ρε Ορέστη που θα αναλύσουμε και το σκατό σου τώρα."
"Το σκατό μου νομίζω μπορεί να με βοηθήσει να καταλάβω τι έγινε αυτές τις μέρες. Ελάτε σας παρακαλώ." είπε έντρομος ο Ορέστης.
Σηκώθηκαν και οι δύο και κατευθύνθηκαν προς την τουαλέτα για να δουν την Ορέστεια κουράδα.

(συνεχίζεται)



Η φωτογραφία είναι του Στέλιου Καλλινίκου http://stelioskallinikou.tumblr.com/#8