Πέμπτη 22 Μαρτίου 2012

Η (επ)ανάσταση του Μικρουαστού (2)

Ξύπνησε από τον θόρυβο που ερχόταν από τον δρόμο, η ώρα είχε πάει έντεκα και έξω ο κόσμος είχε πάρει την κανονική του ροή. Άνοιξε τα μάτια και κοίταξε το ταβάνι, ήταν ζαλισμένος και προσπαθούσε να συνειδητοποιήσει που βρισκόταν. Ένοιωθε πως ξύπνησε από λήθαργο. Σιγά σιγά του έρχονταν στο νου πράματα που έγιναν χθες.. λες και τα είχε δει στον ύπνο του. Δεν ήταν σίγουρος αν ήταν όνειρα αυτά που θυμόταν ή σκηνές από το προηγούμενο βράδυ.
Ονειρεύτηκε ότι ήταν με την Άννα γυμνός σε ένα κρεβάτι και δίπλα τους διάφορα άλλα ζευγάρια έκαναν σεξ, της μιλούσε για τον ελεύθερο έρωτα και προσπαθούσε να την ανάψει για να συμμετέχουν και εκείνοι στο ομαδικό σεξ. Αυτή τσαντιστηκε τον έβρισε και έφυγε.
Μα που ήταν; πως βρέθηκαν εκεί; που βρήκε την Άννα;

Εκείνη την στιγμή άκουσε την πόρτα να χτυπάει
"Είσαι μέσα Καριόλη;"
Ήταν ο Μήτσος. Του άνοιξε.
"Που είναι το κινητό σου γιατί δεν απαντάς;"
"Τι μέρα είναι;" του απάντησε με ερώτηση.
"Σάββατο."Έχει δύο μέρες που σε ψάχνω, συνέβηκε κάτι;"
"Παραιτήθηκα απ' την δουλειά."
"Το κινητό σου γιατί δεν το απαντάς
"Το ξεφορτώθηκα"
"Και εγώ που νόμισα ότι έγινε τίποτα σοβαρό."
"Ξέρεις κάτι.. Νομίζω έγινε κάτι σοβαρό αυτές τις δύο μέρες."
"Δηλαδή;"
"Δεν Θυμάμαι τίποτα.. Το μόνο που θυμάμαι είναι να δίνω παραίτηση και να ξεκινάω να πίνω βότκα με πάγο."
"Πως γίνεται να μην θυμάσαι τίποτα;
"Τίποτα σου λέω.. μόνο κάτι σκορπισμένες εικόνες έχω στο μυαλό μου από αυτά που έγιναν, που μου φαίνονται περισσότερο σαν όνειρο."
"Για να καταλάβεις είδα όνειρο ότι έπαιρνα μέρος σε μια παρτούζα με την Άννα ή μάλλον πήρα μέρος σε μια παρτούζα αλλά δεν την θυμάμαι.."
Ο Μήτσος έσκασε στα γέλια "Ρε Μαλάκα σου πα να σταματήσεις να βλέπεις τσόντες."
¨Ρε φίλε σου λέω είμαι σχεδόν σίγουρος ότι συνέβηκε..
"Γιατί δεν την παίρνεις τηλέφωνο τότε;
"Εχει τρεις μήνες να μιλήσουμε από τότε που χωρίσαμε και θα την πάρω να την ρωτήσω αν χθες βράδυ έκανε παρτούζα μαζί μου;"
"Τι να σου πω. Τι άλλο θυμάσαι θυμάσαι από χθες..
"Να κατουράω μέσα στον κάλαθο της κουζίνας.. θυμάμαι να μην αντέχω να πάω στην τουαλέτα και να κατουράω εκεί."
Ο Μήτσος αμέσως σηκώθηκε για να τσεκάρει τον κάλαθο. "Καλά είσαι πολύ μαλάκας, έχεις κατουρήσει μέσα στον κάλαθο. Τι σκατά έκανες αυτές τις μέρες εσύ;"
"Ρε φίλε δεν ξέρω σου λέω.. και τα θυμάμαι πολύ αμυδρά σαν όνειρο. Λες  να έκανα παρτούζα με την Άννα;"
"Σκέψου τι άλλο θυμάσαι να κάνεις, που πήγες;
"Στου Γιάννη το μπαρ θυμάμαι να πηγαίνω..."
"Ε πάμε εκεί μήπως ξέρει τίποτα εκείνος."
Δεν πρόλαβε να τελειώσει την κουβέντα του και το  κινητό του ξεκίνησε να χτυπάει.
Κοίταξε την οθόνη του κινητού.
"Ρε Ορέστη με παίρνει η Άννα.."

(συνεχίζεται)




Η φωτογραφία είναι του Δημήτριου Μωρίδη http://odeto8thart.blogspot.com/

3 σχόλια:

the Idiot Mouflon είπε...

Baaaaad Vodka!

M είπε...

Αχ βρε αγόρι μου, την κάνεις που την κάνεις την επανάσταση...φρόντισε τουλάχιστον να την θυμάσαι ;-))))))

Andreas D είπε...

χεχεχε!!
Μερικές φορές είναι καλύτερα να μην θυμάσαι τις "επαναστάσεις" σου.. Κάπου διάβασα ότι οι διεργασίες μνήμης που κάνει το μυαλό του ανθρώπου σε σχέση με των άλλων θηλαστικών είναι διαφορετικές.. με λίγα λόγια τα υπόλοιπα θηλαστικά δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τα όνειρα από τις πράξεις τους με αποτέλεσμα να κάνουν πιο συχνα "επαναστάσεις".