Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011

Πίθηκε!

Σηκώθηκε για πρώτη φορά στα δυό του πόδια για να αρπάξει εκείνο το δροσερό τσαμπί σταφύλι. Από τότε μέχρι σήμερα δεν άφησε καρπό για καρπό που να μην δοκίμασε. Κατάλαβε ότι στα δυό του πόδια μπορούσε να τα κάνει όλα καλύτερα.. Κατάφερε έτσι να φτάσει λίγο κοντύτερα στον ουρανό και από τότε ένοιωσε κάτι θείο να τον κατακλύζει.
 Από τότε πίστεψε ότι δεν είναι σαν τα υπόλοιπα ζώα που σέρνονταν στην γη ή περπατούσαν στα τέσσερα. Μόνο το πουλί ζήλευε που μπορόυσε να πετάει..

Ο άνθρωπος όμως χρησιμοποίησε τα δάκτυλα του και το μυαλό του όπως κανένα άλλο ζώο.. Δημιούργησε!
Έλεγξε τα πάντα.. Κατέκτησε τα πάντα. Κατάφερε να πετάξει.

Υπήρχε όμως ακόμα μια ανάγκη που τον καθήλωνε στα τέσσερα, μια ανάγκη που τον υπερέβαινε και σκληρά του υπενθύμιζε ότι δεν διαφέρει από τα άλλα ζώα. Η σεξουαλική του ανάγκη ήταν πάντα εκεί για να του θυμίζει την καταγωγή του.. Ένστικτα βαθιά χαραγμένα μέσα στο είναι του, υπενθύμιζαν την ζωική του φύση, λες και ήταν ρίζες ενός δέντρου που δεν το άφηναν να κινηθεί. Κάθε φορά που ερωτεύοταν έχανε τον αυτοέλεγχο του, κάθε φορά που έκανε σεξ έπεφτε στα τέσσερα. Ένστικτα ξεχασμένα, ξυπνούσαν και τον έκαναν να κουρνιάζει μέσα στους φόβους του.

 Ήταν ζώο όπως τα άλλα, μα φοβόταν να το παραδεχτεί..

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Το χειρότερο από τα υπόλοιπα ζώα, θα πρόσθετα. Λογική σε συνδυασμό με ένστικτα, επικίνδυνο κοκτέηλ. Ντόκτορ Τζέκυλ Μίστερ Χάιντ ο άνθρωπος.

Καλά Χριστούγεννα διαδικτυακέ φίλε.
Ο, τι καλύτερο.

Andreas D είπε...

Εκρηκτικό κοκτέιλ!!
Τρελός συνδιασμός θα έλεγα..
Μόνο αυτο να σκεφτείς: ένα ζώο που μπορεί να γράφει.. χεχ σκεψου ένα λιοντάρι να κάθεται να γράφει την εμπειρία του σε ένα σημειωματάριο αφού πρώτα ξέσκισε ένα ελάφι..