Φύσει χριστιανός ο παππούς διάβαζε ανέκαθεν την χριστιανική "μυθολογία".. και εκεί φαίνετα ότι έιχε πετύχει και το εξής ρητό:"η δύναμις μου εν ασθενεία τελειούται."
Μεγαλώνοντας αφού κατάλαβα το συγκεκριμένο ρητό, κατάλαβα και τι εννοούσε ο παππούς.
"Η δύναμη μου μπροστά στην αδυναμία μου εκδηλώνεται", αυτό είναι! Η ασθένεια μπορεί να είναι και ευεργετική.
Με την αρρώστια κερδίζεις χρόνο για τον εαυτό σου, για τις ανάγκες σου ακόμα και για τα θέλω σου.. Πώς γίνεται αυτό;
Σε οποιαδήποτε αδυναμία και περιορισμό του σώματος, ο εαυτός μας ακούσια συναντιέται με τις πρόσφατες εμπειρίες του και επεξεργάζεται ουσιαστικά τις αναμνήσεις του, γιατί απλά δεν έχει άλλη επιλογή.. αφού το σώμα του ασθενεί.
Η αδυναμία που νοιώθει τον οδηγεί σε ένα καταναγκαστικό απολογισμό που του υποδεικνύει τις πραγματικές του δυνατότητες.
http://www.youtube.com/embed/DDmzNlF0_hA
9 σχόλια:
Δεν έχεις άδικο σ'αυτό...Βέβαια προϋπόθεση είναι να ψάξεις να βρεις μέσα απο μια δύσκολη κατάσταση όσα καλά μπορεί να σου φέρει και να μη σε βουτήξει στο πηγάδι...
Εγώ πιστεύω πως η αρρώστια ως αδυναμία σου υπενθυμίζει την τρωτή φύση σου και σε "αναγκάζει" έτσι σε μια γενικότερη θεώρηση της ζωής, όπου επιβεβαιώνεις τα σημαντικά ή μη, και ανάλογα το χαρακτήρα σου βγαίνεις πιο δυνατός ή πιο αδύναμος. Ο παππούς σου προφανώς ήταν δυνατός άνθρωπος και είχε αποδεχθεί την τρωτή ανθρώπινη φύση του, πράγμα που το θεωρώ σοφό. Γιατί αυτή η αποδοχή σε γλιτώνει από χιλιάδες αρνητικές και ανώφελες σκέψεις.
Τις καλημέρες μου!
Συμφωνώ απόλυτα με την M.. Γενικά στις δυσκολίες και τις ασθένειες βλέπεις τις αντοχές σου και μετά από κάποια σοβαρά περιστατικά που μπορεί να σου τύχουν, αναθεωρείς μετά και βλέπεις την καθημερινότητα και την ζωή με άλλο μάτι. Για όλα αυτά βέβαια πρέπει να είσαι γενικα δυνατός σαν χαρακτήρας, γιατί μια ασθένεια ή μία δύσκολη περίοδος μπορεί να σε ρίξει στα τάρταρα άμα έστω και λίγο φανείς αδύναμος!
Καλησπέρα,
Επιτέλους, καινούργια ανάρτηση!
Τι κομματάρα είναι αυτή;;; :)
Κοβω βόλτες: το ενδιαφέρον σε τετοες περιπτωσεις είναι ότι σχεδόν πάντα ψαχνεις μέσα σου.. γι’αυτο και έχουμε να κερδίσουμε τέτοιες καταστάσεις.
Καρλίτο κ εγω συμωνω με την Μ... σε μια αδυναμία μπορείς να θεωρήσεις την ζωη σου σαν τριτος.. να αναθεωρήσεις τα θέλω σου και να αντιληφθείς αν αυτά που έκανες γίνονταν από συνήθεια ή όχι...
Ψιτ Ναυσικα προσεχε το κομματι είναι εθιστικό! :P
Είναι όντως περίεργο, μερικές φορές νοιώθω κάτι σαν ανάταση όταν είμαι άρρωστη. Έχει κανείς μία περίεργη και ιδιάζουσα διαύγεια, μέσα στην όποια ταλαιπωρία. Θα πω και κάτι μακάβριο, έτσι να κλείσω ευχάριστα --> γι' αυτό και πολλοί άνθρωποι με σοβαρές ασθένειες αποκτούν άλλη αίσθηση της πραγματικότητας..
Κι εγώ συμφωνώ με τους προλαλήσαντες. Η ασθένεια δεν είναι παρά ένα όχημα για να εκτιμήσουμε αυτά που είχαμε και θεωρούσαμε δεδομένα. Η υγεία είναι πολύτιμη.
Καλό βράδυ.
Ακριβώς, η ασθένεια είναι ένα όχημα για να εκτιμήσουμε αυτά που έχουμε.. και γι' αυτό και πολλοί άνθρωποι με σοβαρές ασθένειες αποκτούν άλλη αίσθηση της πραγματικότητας..
Ξέρουν να εκτιμουν και να κρίνουν διαφορετικά αυτά που τους περιβάλλουν.
Σχετικά πρόσφατα ανακάλυψα κι εγώ την χαρά της μετατροπής ενός σωρού από πληροφορίες που θεωρούσα άχρηστες σε χρήσιμες και νομίζω οτι τα θρησκευτικά προσφέρονται για κάτι τέτοιο.
Συμφωνώ μαζί σου, νομίζω οτι ακόμα και η τεμπελιά (όταν δεν είναι μόνιμη) είναι απαραίτητη πολλές φορές για μια εσωτερική αναβάθμιση.
Δημοσίευση σχολίου