Τετάρτη 2 Ιουνίου 2010

Ταξίδι στη Άβυσσο

Γυναίκα: Τώρα μπορούμε να ονειρευτούμε.. Έλα, και μη σκέφτεσαι πια, μην κοιτάς πια προς τον έρωτα.

Άντρας: Όχι... Τώρα είναι αδύνατο. Μπορούμε να μη σκευτόμαστε πια, αλλά δεν μπορούμε να ξεχάσουμε ότι κάποτε σκεφθήκαμε.. Ας φανούμε δυνατοί και ας χωρίσουμε για πάντα. Μακάρι να καταφέρουμε να ξεχάσουμε πως ονειρευτήκαμε τον έρωτα κι αυτός αποδείχτηκε ένα ασήμαντο άγαλμα..

Γυναίκα: Δεν τολμώ πια να πω πως σ' αγαπώ, αλλά θα σ' αγαπώ για πάντα. Εσύ σίγουρα δεν μ' αγάπησες.. Εσύ...

Άντρας: Αχ σε καταλαβαίνω, σε καταλαβαίνω. Εσύ δε μ'αγαπας. Αγαπάς το μελλοντικό σου παιδί.

Γυναίκα: Όχι, εσύ δε με καταλαβαίνεις, δεν καταλαβαίνεις την γυναίκα. Σ' αγαπώ και σε σένα αγαπώ τον πατέρα του μελλοντικού παιδιού μου. Δυο πράγματα αγαπώ σε σένα. Ακόμα και αν δεν κάναμε παιδιά δεν θα έπαυα να σ' αγαπώ. Πως θέλεις να καταλάβεις τις γυναίκες αν θεωρείς τον εαυτό τους ανώτερο τους;

Άντρας: Αχ, μα δεν μ' αγαπάς αγνά. Αυτό που αγαπάς είναι το σπιτικό που θα σου δώσω - εμένα, τον άντρα σου, το παιδί που θα ερχόταν, το σπίτι, το νοικοκυριό, τη συντροφιά που θα κρατούσαμε ο ένας στον άλλο, τους φίλους που θα είχαμε ως ανδρόγυνο... Για δες πόσο διαφορετικοί είμαστε! Εσύ μ'αγαπάς γιατί με χρειάζεσαι, ενώ εγώ σ'αγαπώ με εκεινη την υψηλή αγάπη που έχει ο άνθρωπος για τα περιττά.

Γυναίκα: Περιττά! Αλίμονο στους ανθρώπους αν αγαπούσαν έτσι! Το περιττό είναι αυτό που μπορείς να πετάξεις. Κανείς δεν σκέφτεται να πάρει μαζί του στον ουρανό το περιττό.. Όταν μια γυναίκα αγαπάει, ο άντρας που αγαπάει είναι το απαραίτητο και το περιττό μαζί. Τι κακό υπάρχει στο ν'αγαπάς το ουσιώδες; Για μένα είσαι τα πάντα. Πέρα από σένα δεν υπάρχει τίποτα να αγαπήσω... Κοίτα αν αγαπάς τόσο πόλυ το περιττό είναι γιατί σου είναι αναγκαίο. Ίσως να θέλεις να πεις ότι το περιττό είναι πάντα στον πληθυντικό... Αχ είναι τόσο θλιβερό που πρέπει να είναι αληθινό! Πόσο μ'έκανες να υποφέρω...

Άντρας: Τίποτα δεν είναι αυτό που θα έπρεπε να είναι... Δυστυχήσαμε αυτό είναι όλο. Φτάσαμε στη στροφή αυτού του δρόμου κι απο'κει είδαμε την αγάπη και δεν μπορέσαμε να συνεχίσουμε να αγαπάμε.

Γυναίκα: Δεν μ'αγάπησες ποτέ. Αν με είχες αγαπήσει δεν θα μπορούσες να πεις κάτι τέτοιο. Αν με είχες αγαπήσει δεν θα σκεφτόσουν τον έρωτα, θα σκευτόσουν εμένα. Ναι, τώρα τέλειωσαν όλα, αλλά τέλειωσαν γιατί ανάμεσα μας δεν υπήρξε τίποτε άλλο εκτός από την αγάπη μου. Ίσως να μ'αγαπησες επειδή σκευτόσουν ότι σ'αγαπούσα ή ότι θα έπρεπε να σ'αγαπώ. Δεν ξέρω για ποιο λόγο μ' αγάπησες, αλλά δεν μ' αγάπησες από έρωτα..
Γιατί με κοιτάζεις έτσι τόσο διαφορετικά τόσο απόμακρα;

Άντρας: Γιατί τώρα συνειδητοποιώ πόσο λίγο ξέρουμε τι είμαστε, τι σκεφτόμαστε, τι μας οδηγεί. Τώρα καταλαβαίνω πόσο μπερδεμένα και παράλογα είναι όλα αυτά. Δεν μπορούμε να καταλάβουμε ο ένας τον άλλο. Ένα τεράστιο χάσμα χωρίζει την μια ψυχή από την άλλη. Να τη ανακαλύψαμε. Εγώ το βλέπω αλλά εσύ δεν θέλεις να το δεις. Όμως ανακαλύπτοντας ότι δεν ξέρω τι να κάνω, κατάλαβα ότι ανάμεσα σε μας και σε μένα τον ίδιο ανοίγεται ένα άλλο χάσμα.. Περπατάμε σαν υπνοβάτες σ'ένα τόπο γεμάτο χάσματα...

Fernando Pessoa