"Ο κόσμος αλλάζει.. Μη σπαταλάς την ζωή σου προσπαθώντας να αντιστρέψεις το ρεύμα της ιστορίας. Η ιστορία γέννησε την Ρώμη και η ιστορία την έθαψε κάποια μέρα. Αυτό που σου μένει να κάνεις είναι να επιδιώξεις μια ζωή βιωμένη στην πληρότητα της." Τομ Ρομπινς
Μήπως πρέπει να διακρίνουμε την δράση από την αντίδραση; Μήπως αυτοί που δρουν είναι και αυτοί που δημιουργούν τον κόσμο, ενώ αυτοί που αντιδρούν δεν πετυχαίνουν παρα να κρατήσουν κάποιες σημειώσεις στα περιθώρια των σελίδων της ζωής; Αντιδρώντας μήπως ακολουθούμε τα πεπραγμένα ενώ δρώντας δημιουργούμε αυτά που πρόκειται να συμβούν;
Η Αντίδραση, ευεργετική όπου υπάρχει, ατίθαση και όλο χάρη έχει ένα μεγάλο κουσούρι που καθορίζει τον χαρακτήρα της, πάντα ακολουθεί τις εξελίξεις, πάντα έρχεται να συγκρουστεί με τα τετελεσμένα και να προσπαθήσει να τα αλλάξει. Η Αντίδραση ανταποκρίνεται σε ερεθίσματα του περιβάλλοντος της. Αυτή η μικρή αδελφή της Δράσης μας ξεγελά με την επαναστατική της συμπεριφορά έτσι που να νομίζουμε ότι δρούμε αμα την επιλέγουμε.
Αντίθετα η Δράση είναι μια δημιουργική δύναμη που πηγάζει από την ελευθερία του ανθρώπου να χαράξει την δική του πορεία σύμφωνα με τα δικά του δεδομένα. Έχει την δυνατότητα να καθορίσει το περιβάλλον της. Ως πρεσβύτερη η Δράση από την Αντίδραση έχει το προνόμιο να πρωτοτυπήσει και να γεννήσει το καινούργιο. Είναι σε θέση να διαμορφώσει κάτι διαφορετικό, ένα προϊόν ενός ελεύθερου ανθρώπινου στοχασμού.
Οι άνθρωποι που καταφέρνουν να ζήσουν με πληρότητα είναι και αυτοί που τελικά επιλέγουν την Δράση. Αυτοί που τα όρια της δράσης τους δεν τελειώνουν παρά εκεί που σταματά η σκέψη τους. Αυτοί που δεν σπαταλούν την ζωή τους αντιδρώντας στην γέννηση της Ρώμης αλλά δρουν για να δημιουργήσουν την Νέα Ρώμη.
Μήπως πρέπει να διακρίνουμε την δράση από την αντίδραση; Μήπως αυτοί που δρουν είναι και αυτοί που δημιουργούν τον κόσμο, ενώ αυτοί που αντιδρούν δεν πετυχαίνουν παρα να κρατήσουν κάποιες σημειώσεις στα περιθώρια των σελίδων της ζωής; Αντιδρώντας μήπως ακολουθούμε τα πεπραγμένα ενώ δρώντας δημιουργούμε αυτά που πρόκειται να συμβούν;Η Αντίδραση, ευεργετική όπου υπάρχει, ατίθαση και όλο χάρη έχει ένα μεγάλο κουσούρι που καθορίζει τον χαρακτήρα της, πάντα ακολουθεί τις εξελίξεις, πάντα έρχεται να συγκρουστεί με τα τετελεσμένα και να προσπαθήσει να τα αλλάξει. Η Αντίδραση ανταποκρίνεται σε ερεθίσματα του περιβάλλοντος της. Αυτή η μικρή αδελφή της Δράσης μας ξεγελά με την επαναστατική της συμπεριφορά έτσι που να νομίζουμε ότι δρούμε αμα την επιλέγουμε.
Αντίθετα η Δράση είναι μια δημιουργική δύναμη που πηγάζει από την ελευθερία του ανθρώπου να χαράξει την δική του πορεία σύμφωνα με τα δικά του δεδομένα. Έχει την δυνατότητα να καθορίσει το περιβάλλον της. Ως πρεσβύτερη η Δράση από την Αντίδραση έχει το προνόμιο να πρωτοτυπήσει και να γεννήσει το καινούργιο. Είναι σε θέση να διαμορφώσει κάτι διαφορετικό, ένα προϊόν ενός ελεύθερου ανθρώπινου στοχασμού.
Οι άνθρωποι που καταφέρνουν να ζήσουν με πληρότητα είναι και αυτοί που τελικά επιλέγουν την Δράση. Αυτοί που τα όρια της δράσης τους δεν τελειώνουν παρά εκεί που σταματά η σκέψη τους. Αυτοί που δεν σπαταλούν την ζωή τους αντιδρώντας στην γέννηση της Ρώμης αλλά δρουν για να δημιουργήσουν την Νέα Ρώμη.
3 σχόλια:
Μου άρεσε το κείμενό σου. Διαβάζεται όμορφα. Διαφωνώ στο ότι εγώ θα την έλεγα δίδυμη αδελφή και όχι μικρότερη, αφού και στη φυσική μαθαίναμε ότι είναι ίσες...:Ρ
Θεωρείς όμως, ότι η αντίδραση μόνο όταν ταυτιστεί με το ρόλο της δράσης μπορεί να λειτουργήσει ως ο 'καλός' της υπόθεσης; Νιώθω ότι έχεις προκαθορίσει ποιος είναι ο καλός και ο κακός...
Πολύ όμορφο κείμενο πραγματικά!
Νομίζω όμως πως η δράση με την έννοια της δημιουργίας προκύπτει συχνά μέσα από την αντίδραση. Δηλαδή, αν δεν δημιουργηθούν πρώτα οι κατάλληλες συνθήκες για αντίδραση, μου φαίνεταιπως δύσκολα θα παρθεί η πρωτοβουλία για δράση.
ή μήπως όχι?
Η αλήθεια είναι ότι η διάκριση μεταξύ δράσης και αντίδρασης μερικές φορές είναι αρκετά δύσκολο να γίνει. Πολλές μορφές αντίδρασης μπορούν να θεωρηθούν δράση και πολλές μορφές δράσης να θεωρηθούν αντίδραση.
Όταν λέω Δράση εννοώ αυτό το χαρακτηριστικό του ανθρώπου που είναι σε θέση να τον κάνει να προχωρήσει, να τον πάρει ένα βήμα παραπέρα. Με την αντίδραση μου φαίνεται ότι ο άνθρωπος παραμένει στάσιμος. Και ο σκύλος αντιδρά σε ερεθίσματα του περιβάλλοντος του, τρέχουν τα σάλια του στο θέαμα της τροφής και γαβγίζει άμα νοιώσει ότι απειλείται.
Η Δράση όμως που μπορεί να επιλέξει ο άνθρωπος δεν προέρχεται μόνο από τις πρωταρχικές του ανάγκες αλλά πηγάζει από την σκέψη του, από την φαντασία του και την δημιουργικότητα του. Είναι μια Δράση που προυποθέτει συνείδηση και ελευθερία.
Δημοσίευση σχολίου