Είδα πολλά όνειρα χθες βράδυ, ότι ανέβαινα μία σκάλα χωρίς σκαλοπάτια, ότι έτρεχα πάνω στο νερό και πετούσα ψηλά στα αστέρια, ότι πετόυσα μακρυά από την γή, δίπλα σε άγνωστους πλανήτες και σε μια επιβλητική ζώνη άγριων αστεροειδών. Ήταν όμορφο αίσθημα αυτό του να πετάς, ελευθερία μα και ξεγνοισιά. Γαλήνη μα και αναζήτηση. Ήταν πραγματικά όνειρο.
Αυτό όμως δεν κράτησε για πολύ, γιατί μαζί μου πετούσε και άλλος κόσμος και ξαφνικά ακούστηκε κάποιος να φωνάζει:"Θα μας τσακίσουν οι αστεροειδής, μας τραβάει η βαρύτητα προς το μέρος τους." Και τότε όλοι μαζί προσπαθούσαμε να αποφύγουμε την όποια σύγκρουση με τους αστεροειδής. Θυμάμαι καλά ότι όταν αντιλήφθηκα ότι η φορά του σωμάτος μου αλλά και όλων όσων πετούσαν δίπλα μου όδευε αναπόφευκτα προς την επιβλητική ζώνη των αστεροειδών, φοβήθηκα. Ένοιωσα αμέσως ότι έπρεπε να κάνω κάτι για να προτατευτώ από μια πιθανή συγκρουση με αυτούς τους ιπτάμενους βράχους. Έτσι, καθώς πετούσα ανέμελος, γύρισα ανάσκελα (αν υπάρχει δηλαδή ανάσκελα στο διάστημα) και τέντωσα πόδια και χέρια και τα κόλησσα στο σωμά μου λες και ήμουν σε στάση προσοχής. Έτσι προσπάθησα να ελέξω λίγο την επικίνδυνη βαρυτήτα που ήθελε εμένα και όσο κόσμο πετούσε δίπλα μου να συγκρουστεί με τους αστεροειδής.
Ένοιωσα ότι αν περιόριζα τις κινησεις του εαυτού μου στο ελάχιστο τότε θα περιόριζα και τις πιθανότητες να συγκρουστώ με ένα ατεροειδή. Λίγες κίνησεις, λίγος κίνδυνος, καθόλου κίνησεις καθόλου κίνδυνος. Αλλά έλα που η φορά της βαρύτητας ήταν αναπόφεκτα επικίνδυνη αφού με εσπρωχνέ ή καλίτερα να πω με τραβούσε προς τους αστεροειδής.
Όταν πέρασε από δίπλα μου ένας ταχύς και μεγάλος αστεροειδής κατάλαβα ότι μπορούσα με το μυαλό μου και με μιά ελαφριά κίνηση του κεφαλιού μου να ελέξω τις κινήσεις μου και να αποφύγω τον κάθε επικύνδινο αστεροειδή που ερχόταν κατα-πάνω μου. Αυτή η συνειδητοποίηση με έκανε να νοιώσω ότι μπορούσα να σωθώ από την καταδίκη μου να συγκρουστώ με ένα ιπτάμενο βράχο λόγω της βαρύτητας. Έτσι λίγο αριστερά το κεφάλι, ή λίγο δεξία, κινούμουν μετα δυσκολίας μα κινούμουν και απέφευγα τον κάθε αστεροειδή που ήθελε να με χτυπήσει ή έστω να με αγγίξει ανεπανόρθωτα.
Και εκεί που ένας μεγάλος αστεροειδής ερχόταν κατα πάνω μου και η κίνηση που έκανα με την βοήθεια του κεφαλιού μου δεν ήταν αρκετή για να τον αποφύγω, εκεί που ένοιωσα ότι η μετωπική σύγκρουση ήταν αναπόφεκτη, άνοιξα πόδια και χέρια και τινάχτηκα προς τα πάνω λες και ξυπνούσα από ένα κακό όνειρο και άρχισα πάλι να πετάω. Αυτή την φορά πετούσα ανάμεσα στους επικίνδυνους αστεροειδής κουνώντας όμως χέρια και πόδια μα και κεφάλι. Πετούσα πάλι όμορφα και ξέγνοιαστα όπως πριν μόνο που αυτή την φορά πετούσα μέσα στην ζώνη των αστεροειδών και με ελιγμούς και πιρουέτες απέφευγα οποιαδήποτε σύγκρουση.
Εκείνη την στιγμή κατάλαβα ότι είτε προσπαθούσα να ελέξω κάθε κίνηση μου είτε χόρευα πετώντας ανάμεσα από τους αστεροειδής, ο κίνδυνος σύγκουσης ήταν ο ίδιος, μην σας πω ότι ήταν και λίγο πιο επικονδυνο αν προσπαθούσα να μείνω ακίνητος. Έτσι λοιπόν κατάλαβα ξεκάθαρα πως ότι και να κάνουμε πάντα θα κινδυνεύουμε να συγκρουστούμε, όσο και να προσπαθήσουμε πάντα θα υπάρχει η πιθανότητα να αποτύχουμε, όσο γρήγορη και αν είμαστε πάντα κάτι θα μας ξεπεράσει... Γι'αυτό λέω ας χορέψουμε πετώντας μέσα στον κίνδυνο παρά να περάσουμε οποιαδήποτε ζώνη αστεροειδών με κλειστά μάτια και σε στάση προσοχής.
Και αν δεν έγινα κατανοητός θα το πω ακόμα πιο απλά: ότι και να κάνουμε δεν μπορούμε να ελέξουμα καμιά φορά και καμιά πορεία στο διάστημα που ζούμε γι'αυτό απολαύστε αυτό το ταξίδι, χορέψτε και χαμογελάστε.
Υ.Γ. Όταν ξύπνησα από το όνειρο με τους αστεροειδής, παραιτήθηκα από την δουλειά μου, αγόρασα ένα ιστιοπλοϊκό και έφυγα για την χώρα των Μαμελούκων, αφού δεν το ελέγχουμε ότι και να κάνουμε, ας το απολάυσουμε τουλάχιστον.
Δεν υπάρχει πιο ουσιαστικό πράμα κοινωνικά, από το να μαζεύονται 2-3 φίλοι γύρω από μια εστία φωτιάς, να είναι πρόθυμοι να συζητήσουν τα λάθη τους και να είναι έτοιμοι να μοιραστούν κομμάτια από τον τρομαγμένο τους εαυτό. Η ζωή είναι αστεία δύσκολη μα και αστεία ευχάριστη για να μην μπορούν 2-3 φίλοι να γελάσουν και να κλάψουν μαζί γύρω από μια εστία φωτιάς.
