Σάββατο 31 Αυγούστου 2013

The quality of provoking disbelief




Για τους ματαιόδοξους ύπάρχει το χρήμα για να τους κάνει να ξεχνάνε πόσο αναλώσιμοι είναι,
για τους πλούσιους υπάρχει η δόξα για να τους κάνει να ξεχνάνε την ανία τους,
για τους φοβητσιάρηδες υπάρχει ο Θεός για να τους παρηγορεί στις δύσκολες στιγμές
και για τους ελεύθερους υπάρχει ο Έρωτας για να τους κανει να ξεχνάνε την Ελευθερία τους.


 



Κυριακή 25 Αυγούστου 2013

κάθε ταβάνι ένας καμβάς


Τι και αν δεν είναι απλά ένα ταβάνι..
τι και αν η υγρασία που μαζεύει το ταβάνι είναι η αντανάκλαση των σχέσεων μας.
Είναι τελικά ένας αντικατοπρισμός των πραγμάτων που συμβαίνουν εδω σ’άυτο το δωμάτιο, των πραγμάτων που συμβαίνουν μέσα μας, των αλλαγών στα συναισθήματα μας, στα όνειρα μας, στις φαντασιώσεις μας;

Οι σκέψεις μας οι πόθοι μας, τα λάθη μας, οι απιστίες μας παίρνουν σχήμα σ’αυτό το ταβάνι και ετοιμάζονται να μας πλακώσουν.







Πέμπτη 22 Αυγούστου 2013





"Υπάρχουν μαστοί σαν πορτοκάλια.
Υπάρχουν μαστοί που μοιάζουν με αχλάδια.
Υπάρχουν μαστοί που μοιάζουν με ελπίδες."

Ανδρέας Εμπειρίκος




 

Κυριακή 18 Αυγούστου 2013

nothing but the truth





Απελπισμένες γυναίκες,
ατέλειωτες συζητήσεις.

Απελπισμένοι άντρες,
γαμάτες τσόντες..










Τρίτη 13 Αυγούστου 2013

The Bald Prima Donna


MR. MARTIN: Excuse me, madam, but it seems to me, unless I'm mistaken, that I've met you somewhere before.
MRS. MARTIN: I, too, sir. It seems to me that I've met you somewhere before.
MR. MARTIN: Was it, by any chance, at Manchester that I caught a glimpse of you, madam?
MRS. MARTIN: That is very possible. I am originally from the city of Manchester. But I do not have a good memory, sir. I cannot say whether it was there that I caught a glimpse of you or not!
MR. MARTIN: Good God, that's curious! I, too, am originally from the city of Manchester, madam! ! [...]

MR. MARTIN: Dear madam, were you not the lady who asked me to place her suitcase in the luggage rack and who thanked me and gave me permission to smoke?
MRS. MARTIN: But of course, that must have been I, sir. How curious it is, how curious it is, and what a coincidence!
MR. MARTIN: How curious it is, how bizarre, what a coincidence! And well, well, it was perhaps at that moment that we came to know each other, madam?
MRS. MARTIN: How curious it is and what a coincidence! It is indeed possible, my dear sir! However, I do not believe that I recall it.

MR. MARTIN: Nor do I, madam. Since coming to London, I have resided in Bromfield Street, my dear lady.
MRS. MARTIN: How curious that is, how bizarre! I, too, since coming to London, I have resided in Bromfield Street, my dear sir.
MR. MARTIN: How curious that is, well then, well then, perhaps we have seen each other in Bromfield Street, my dear lady.
MRS. MARTIN: How curious that is, how bizarre! It is indeed possible, after all! But I do not recall it, my dear sir.
MR. MARTIN: I reside at No. 19, my dear lady.
MRS. MARTIN: How curious that is. I also reside at No. 19, my dear sir.
MR. MARTIN: Well then, well then, well then, well then, perhaps we have seen each other in that house, dear lady?
MRS. MARTIN: It is indeed possible but I do not recall it, dear sir.
MR. MARTIN: My flat is on the fifth floor, No.8, my dear lady.
MRS. MARTIN: How curious it is, good Lord, how bizarre! And what a coincidence! I too reside on the fifth floor, in flat No.8, dear sir!
MR. MARTIN: How curious it is, how curious it is, how curious it is, and what a coincidence! You know, in my bedroom there is a bed, and it is covered with a green eiderdown. This room, with the bed and the green eiderdown, is at the end of the corridor between the w.c. and the bookcase, dear lady!
MRS. MARTIN: What a coincidence, good Lord, what a coincidence! My bedroom, too, has a bed with a green eiderdown and is at the end of the corridor, between the w.c., dear sir, and the bookcase!

MR. MARTIN: How bizarre, curious, strange! Then, madam, we live in the same room and we sleep in the same bed, dear lady. It is perhaps there that we have met
MRS. MARTIN: How curious it is and what a coincidence! It is indeed possible that we have met there, and perhaps even last night. But I do not recall it, dear sir!
MR. MARTIN: I have a little girl, my little daughter, she lives with me, dear lady. She is two years old, she's blonde, she has a white eye and a red eye, she is very pretty, her name is Alice, dear lady.

MRS. MARTIN: What a bizarre coincidence! I, too, have a little girl. She is two years old, has a white eye and a red eye, she is very pretty, and her name is Alice, too, dear sir!
MR. MARTIN: How curious it is and what a coincidence! And bizarre! Perhaps they are the same, dear lady!
MRS. MARTIN: How curious it is! It is indeed possible, dear sir.
MR. MARTIN: Then, dear lady, I believe that there can be no doubt about it, we have seen each other before and you are my own wife. ..Elizabeth, I have found you again!
MRS. MARTIN: Donald, it's you, darling!

E.Ionesco

 

Δευτέρα 12 Αυγούστου 2013

Just listen to the air


..Και όταν ο Ταξιδιώτης της ιστοριας μας έφτασε έξω από την πύλη της ελευθερίας ήξερε ότι για να περάσει την πύλη έπρεπε πρώτα να παλέψει και να νικήσει την αρκούδα που φύλαγε να περάσουν μόνο οι εκλεκτοί..

Η Αρκούδα είχε ένα πρωτοφανές χάρισμα, διάβαζε το μυαλό κάθε ταξιδιώτη που στεκόταν μπροστά της. Αν ο ταξιδιώτης επέλεγε να πάρει μια πέτρα και να την ρίξει στο κεφάλι της, η αρκούδα ήξερε πότε και πως θα πετούσε την πέτρα. Αν πάλι ο ταξιδιώτης έπαιρνε ένα ξύλο για να της επιτεθεί, η αρκούδα ήξερε πότε και πως θα χρησιμοποιούσε το ξύλο εναντίον της.

Έτσι η αρκούδα εξαιτίας αυτού του χαρίσματος ήταν ανίκητη γιατί απλά μπορούσε να διαβάσει το μυαλό του αντιπάλου της.

Ο Ταξιδιώτης μας όταν κατάλαβε το χάρισμα της αρκούδας σταμάτησε να σκέφτεται.. Έτρεξε κατά πάνω της αυθόρμητα, της επιτέθηκε ενστικτωδώς και την νίκησε.