Η φωνή της Αφροδίτης

«Είσαι ηλίθιος» άκουσε μια φωνή να του λέει, «πώς μπορείς να γράψεις ή να μιλήσεις για τον έρωτα; Εσύ, ένας θνητός που καλα-καλα να τον βιώσεις δεν μπορείς.»

Έκανε ότι δεν άκουσε και ως ένας ακόμη ηλίθιος θνητός έγραψε: «Το μόνο αληθινό συναίσθημα είναι ο έρωτας. Η ένταση που νιώθεις όταν το ζεις και η σιγουριά που έχεις γι’αυτό που έζησες δημιουργούν την πεποίθηση για την θεϊκή του καταγωγή. Είναι το μόνο πράγμα που σε κάνει να αδιαφορείς για οτιδήποτε συμβαίνει γύρω σου.
Πόλεμοι, θεομηνίες, κρίσεις, μπροστά στο αίσθημα αιωνιότητας που σου παρέχει ο Έρωτας μπορούν να φανούν παροδικά και ασήμαντα. Ένας εσωτερικός χείμαρρος που σε συνεπαίρνει, και χωρίς να το καταλάβεις σε οδηγεί στην απόλυτη εμπειρία με τον "άλλο".»

«Σταμάτα άθλιε», η φωνή επεναίβηκε ξανά.
Και τότε έγραψε κάτι τελευταίο και έκλεισε το τετράδιο:

«Ερωτευτείτε για να μην χαθούμε».

Η φωτογραφία είναι του Σωτήρη Γιαννάκη http://www.sotirisgiannakis.blogspot.com/

Ο Προμηθέας ήταν φανατικός καπνιστής.

Τελικά το τσιγάρο δεν είναι τίποτε άλλο παρα η απόδειξη του ανθρώπου ότι κατέχει όλη την δύναμη στα χέρια του, όλη την δύναμη αυτού του κόσμου..
Η φωτιά, αυτή η πλέον ξεχωριστή χημική αντίδραση που καίει και καταστρέφει σχεδόν τα πάντα στο πέρασμα της, με το τσιγάρο εγκλωβίζεται από τον άνθρωπο για μια απόλυτα προσωπική τελετουργία.
Ο άνθρωπος καπνίζοντας κάνει έρωτα με την πιο μαγική λειτουργία τούτου εδώ του κόσμου.
Φιλάει την φωτιά χωρίς να καίγεται και την αφήνει να μπει μέσα του χωρίς να του κάνει κακό. Κάνοντας τσιγάρο εκπνέει καπνό σαν το ηφαίστειο που ετοιμάζεται να εκραγεί, σαν το αναμμένο κερί, σαν την φωτιά που καίει. Δηλώνει έτσι την απόλυτη εξουσία του στη φύση και στον κόσμο που τον περιβάλει.
Ο άνθρωπος με το τσιγάρο γίνεται ένας σύγχρονος Προμηθέας που όχι μόνο ανακαλύπτει την φωτιά, αλλά την ελέγχει, την εκμεταλλεύεται και την εξουσιάζει με τον πιο απλό τρόπο.

Οι άνθωποι απ'την πάνω μεριά του κόσμου.

Όταν συναντηθούν δύο "όμορφοι" άνθρωποι δεν χρειάζεται να προσπαθήσουν για να επικοινωνήσουν ή για να περάσουν ευχάριστα. Δεν χρειάζεται να προσποιηθούν για να συνυπάρξουν. Δεν έχουν ανάγκη να περιμένουν να τους φανερωθεί η αλήθεια με την πάροδο του χρόνου.

Αυτοί οι άνθρωποι χρειάζονται ο ένας τον άλλο και δεν φοβούνται να το κρύψουν, ξέρουν τις ανάγκες τους, τα μειονεκτήματα τους, τους ρυθμούς τους και τα θέλω τους.
Γνωρίζουν πολύ καλά τον εαυτό τους και δεν έχουν κανένα πρόβλημα να τον φανερώσουν και στους άλλους. Έχουν ξεφύγει από δεσμά, από πρότυπα, από ξένες παραστάσεις.
Ξέρουν ότι είναι άνθρωποι και θα κάνουν λάθη, είναι ελεύθεροι και θα κάνουν ότι τους καπνίσει, είναι διαφορετικοί και θα ακολουθήσουν τον δικό τους δρόμο..


Οι δρόμοι είναι προσωπικοί με κοινά σημεία συνάντησης.. Στα σημεία αυτά πάντα γίνεται γιορτή.
Καλη συνέχεια!